Horun ar-Rashidning sunggi vasiyati | Журжи Зайдон

Бу кекса тарих не-не салтанатлару қанчадан-қанча султонларга гувоҳ бўлмади дейсиз. Ақл-идрокию жасорати, сиёсат бобида узоқни кўра билиши билан дунёни ўзига бўйсундира олган султонларнинг қаҳрамонлиги эса тарих зарварақларига муҳрланди. Таассуфки, уларнинг адолат ва садоқат маёғи остида барпо этилган салтанатлар бора-бора фиску фасод, хоинлик, очкўзлигу мансабпарастлик исканжасида таназзулга юз тутди. Салтанат бошқаруви сиртлонлар қўлида қолиб, бу аканинг укага, боланинг отага қилич яланғочлашига сабаб бўлди. Аббосийлар сулоласи ҳам бундан бенасиб қолмади. Аслида, ҳаммаси Ҳорун ар-Рашиднинг сўнгги васиятидан кейин бошланди... Қизиқ, бу қандай васият эдики, араблар ва форслар ўртасида зимдан давом этиб келаётган курашни аланга олдириб юборди, ҳатто амир ул-мўмининнинг ўлдирилишига сабаб бўлди?